Saturday, January 19, 2008

Bergtochtje


Als je het voorrecht hebt in zo'n landschap te mogen rondwandelen, voelt men zich maar een klein mensje! Soms zaten we een uur lang zonder een woord te zeggen te staren in de onmetelijke diepte vol prachtige kleuren en vormen. De stilte is oorverdovend en de puur zuivere lucht beneveld als het ware je longen en hersens. Je moet er geweest zijn om deze ervaring te kunnen begrijpen. Onze tochtgenoten , drie toffe vrouwen met veel reis ervaring kunnen en zullen mijn beweringen staven. Tijd om ze even voor te stellen: Catherine, Antwerpse ; Karen afkomstig uit St Niklaas,maar wonende in Berchem en Nadine uit Potsdam. Samen met Stella ben ik dus met vier vrouwen op stap, en later zal blijken dat dit géén maximum was... Zij huppelden de bergen op, nou ja, en deze oude knar moest maar zien dat hij kon volgen! Het voordeel was wel dat ik er zelf het zwijgen kon toedoen en dat was welkom, eerstens omdat ik van nature een verlegen manneke ben en ook al omdat ik geen adem meer had!

No comments: